-
1 wróżyć
глаг.• ворожить• гадать• почитать• предвещать• предзнаменовать• предрекать• предречь• предсказать• предсказывать• предусмотреть• прочесть• прочитать• чаровать* * *wróż|yćнесов. 1. гадать, ворожить;\wróżyć z kart гадать на картах;
2. (rokować) предвещать, предсказывать* * *несов.1) гада́ть, ворожи́тьwróżyć z kart — гада́ть на ка́ртах
2) ( rokować) предвеща́ть, предска́зывать -
2 Karte
Karten legen wróżyć z kart, kłaść kabałę;Karten spielen <za>grać w karty;alles auf eine Karte setzen postawić pf wszystko na jedną kartę;die Karten auf den Tisch legen odsłonić pf karty;mit offenen Karten spielen grać w otwarte karty;nach der Karte essen jeść a la carte -
3 wahrsagen
wahrsagen ( wahrsagte oder sagte wahr, hat gewahrsagt oder wahrgesagt) vt <wy>wróżyć ( jemandem A k-u A); v/i <po>wróżyć ( aus den Karten z kart)
См. также в других словарях:
wróżyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, wróżyćżę, wróżyćży, wróżyćżony {{/stl 8}}– wywróżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} przepowiadać komuś przyszłość, odgadywać przeszłość, czyjąś naturę na podstawie różnych znaków : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wróżyć — ndk VIb, wróżyćżę, wróżyćżysz, wróż, wróżyćżył, wróżyćżony 1. «odgadywać, przepowiadać przyszłość, np. z układu kart, cyfr, gwiazd lub w inny sposób; stawiać kabałę» Wróżyć z gwiazd, z kart, z ręki. ◊ pot. Na dwoje babka wróży (wróżyła) «nic… … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
stawiać karty — {{/stl 13}}{{stl 7}} przepowiadać przyszłość, używając przy tym kart do gry; wróżyć z kart : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodziła do wróżki, żeby ta stawiała jej karty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kabalarka — ż III, CMs. kabalarkarce; lm D. kabalarkarek «kobieta umiejąca kłaść kabałę, wróżyć z kart itp., zajmująca się tym zawodowo; wróżka» … Słownik języka polskiego
kabalista — m odm. jak ż IV, CMs. kabalistaiście; lm M. kabalistaiści, DB. kabalistatów 1. «znawca kabały systemu teozoficzno filozoficznego» 2. «ten, kto umie kłaść kabałę, wróżyć z kart, znaków, liczb itp.; wróżbita» … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
powróżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, powróżyćżę, powróżyćży {{/stl 8}}{{stl 7}} przepowiedzieć komuś przyszłość na podstawie układu kart, linii na ręce itp.; wróżyć przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powróżyć komuś z ręki, z kart. Powróżyć sobie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego